Foto in Marokko, Tanger klik onder 194735_183933_IMG_0171.jpg Ik ben Youssef . ik ben 18 jaar oud (1989) en woon in Leiden. ik breakdance nu 5 jaar lang en ben inmiddels op het gevorderde niveau. In het jaar 2002 had ik zelf breakdance voor het eerst gezien op MTV waardoor ik meteen verkocht was. Het enige wat ik wilde leren was Breakdancen. Ik ben gaan zoeken of er in leiden een plaats was waar ik een cursus Breakdance kon volgen. Uiteindelijk ben ik bij een leraar gekomen genaamd Hannes waarbij ik meteen na 2 lessen een maand ben gestopt met breakdance, omdat ik dacht dat ik het niet in me had en dat ik er lenig voor moest zijn. gelukkig had ik een vriend genaamd Abdel die met mij samen was gestart met het breakdance. Abdel kon mij enorm goed motiveren om toch door te gaan met het breakdancen. Ik heb toen toch besloten om voor mezelf te trainen in een gymzaal waar allerlei verschillende breakdancers kwamen trainen en dat was in de Merenwijk. Het is zo dat ik daar goed gemotiveerd werd om me bezig te houden met breakdancen. Zo ben ik begonnen met 2 keer per week trainen. Doordat ik na een tijdje toch nog wel zag wat breakdance was en betekende ben ik niet gaan opgeven en ben blijven doorzetten. Zo ben ik met stappen steeds vaker gaan trainen in de week. En eindigde met 4 keer trainen in de week. Ik geef inmiddels 3 jaar les aan jong en oud. En dat doe ik voor verschillende bedrijven en organisaties. Verder ben ik ook actief betrokken bij de battle’s. bij battle’s zal je bijna altijd beginnen met verliezen. Maar ik wist er goed mee om te gaan, want van verliezen kan je leren hoe je de volgende keer kunt winnen. Na een tijdje ben ik steeds meer gaan winnen. En is dansen op de dansvloer appeltje eitje voor me. Verder zit ik in een crew met de naam La Halla Kingzo0 vanuit Marokko, Casablanca. Ik heb hier een filmpje waarin je kan zien op welk niveau we breakdancen: en voor degenen die niet weten wat het fenomeen breakdance inhoud: Breakdance is een dans waarbij de B-Boy (‘Break boy’) op muziek met breakbeats (meestal hip hop), zijn ‘moves’ (dansbewegingen) laat zien, vaak binnen een cirkel van andere breakdancers, die, om de beurt, ook hun moves laten zien. Deze dans is een element van de hiphop. Hiphop is een eigen cultuur. Breakdance heeft allerlei bewegingen overgenomen uit de traditionele Afrikaanse dans en de Braziliaanse Capoeira. Voordat de dans ’breakdance’ of ‘breaken’ heette werd het ‘B-boying’ genoemd. Bij een ’battle’ (wedstijd) dansen breakers tegen elkaar en proberen elkaar uit te dagen. Door middel van verschillende moves proberen ze aan het publiek te laten zien dat zij de beste zijn. Bij serieuze battles is er jury aanwezig die op gegeven moment bepaald wie de winnaar is of wie de beste ‘crew’ (groep) is. Op een battle komen vaak allerlei stijlen voor, van de uit verschillende landen afkomstige B-boys en B-girls. Hierdoor integreren de verschillende rassen en wordt de cultuur volwassenen. Deze resultaten zullen een belangrijke rol spelen in de komende eeuw. In erg veel landen wordt de breakdance uitgevoerd. In de jaren '50 en '60 kwamen de meeste immigranten naar New York. Iedereen nam een stukje van zijn eigen cultuur mee. De afrikanen namen bijvoorbeeld het ritme mee. Maar ook het woord B-Boying stamt af van het Afrikaanse woord boioing, wat zoiets betekent als springen. In de jaren '50 ontstond een nieuw soort dans, de 'Lyndi Hop'. Daarbij laat de man zijn vrouw aan de kant staan en laat op de dansvloer zijn mooiste dans trucs zien. Zo wisselden ze elkaar af. Misschien deden ze ook wel wat moves op de grond, maar dat is niet zeker. Zoals je weet breakdance je ook wel eens tegen elkaar. Het idee om dat te doen stamt dus af van de 'Lyndi Hop'. Het allereerste begin van het echte breakdancen ontstond in de jaren '70, in de 'South Bronx' in New York. De uitvinder was James Brown. Hij noemde zijn manier van dansen 'The Good Foot'. Geïnspireerd door het energievol dansen en bijna acrobatische kunsten begonnen de mensen 'The Good Foot' te dansen. Breaking, in het begin ook wel rocking genoemd, is dus ook afgeleid van 'The Good Foot'. De Good Foot was de eerste dans die ook moves zoals ‘drops’ en ‘spins’ bevatte. Als snel werd een beweging als op de maat naar de grond vallen en weer opspringen standaard in deze dans zoals nog veel meer moves dat zijn. ‘Footwork’ (moves die alleen uit voetenwerk bestaan) onstond doordat de breakdancers hun handen gingen gebruiken ter ondersteuning en stapjes, gymnastische bewegingen en draaiingen maakten. Toen zo de eerste breakmoves waren vastgesteld begon zich een stijl te ontwikkelen. De beroemde eerste generatie van B-Boys waren de Nigger Twins, Clark Kent en Zulu Kings. Rond 1977 verloor breakdance zijn populariteit bij zwarte jongeren en dreigde het uit te sterven. Toch kwam het breaken weer terug met de Puerto Rico B-Boys die het breaken weer leven in bliezen en het naar een hoger niveau brachten. Zij bedachten veel nieuwe moves en introduceerden bewegingen uit Turnen en Acrobatiek. De leden van de bekende, inmiddels oude Rocksteady Crew bedachten de nieuwe moves als Backspin en Windmill. Ook mediasterren als Bruce Lee en andere acteurs uit Kung-Fu films hadden grote invloed op de B-Boy cultuur. Windmills bijvoorbeeld kwamen van een Kung Fu beweging die eigenlijk bedoeld was om van de vloer op te staan. Door deze opstaan-beweging te herhalen, was de Windmill ontstaan. B-Boying werd alleen maar populairder in de jaren '80. Het werd in 1983 gepresenteerd voor de buitenwereld door een dansfilm van Jerry Bruckheimer, genaamd ‘Flashdance’. Voor Flashdance waren er al films als Wildstyle en Stylewars, maar Flashdance was de eerste film van grote opzet die breakdance bevatte. Zelfs ook al was het geen breakdance film, een korte scène die breakdance en ’popping’ (een dans met robot bewegingen) bevatte had genoeg inslag om iedereen over de wereld te inspireren om breakdance te leren. Na Flashdance werden er meer films gemaakt als Breakin', Breakin'n2 en Beat Street. Beat Street had ook veel inslag door de battle tussen Rock Steady Crew en New York City Breakers. B-Boying werd erg populair onder de naam Breakdance bij de media. Electric boogie of Body Popping is geen breakdance ook al wordt het vaak tussen het breaken door uitgevoerd. Door deze grote media aandacht, kregen de mensen het idee dat breakdance alleen maar een snel overgaande hype was geweest toen al die aandacht opeens stopte. Velen dachten dat het breakdancen dood was. Sommige breakers stopten met breaken, beïnvloed door de media.